کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا
آری این قاعده ای است کلی و درسی بزرگ از سرور شهیدان «حسین» علیه السلام که تمام عرصه تاریخ نبردی است بین گروه حق و گروه باطل
آری همه جا کربلاست
پس اگر چنین است باید ببینیم در ضمن گروه «حق» هستیم یا «باطل»؛ با حسین هستیم یا با یزید
امروز جبهه باطل عبارت است از: آمریکا و اسرائیل و انگلیس و به طور کلی نظام سلطه بین الملل، و هر شخص و گروه و شخصیتهایی که با این نظام سلطه همکاری دارند.
امروز شمر زمان ما آل سعود و آل خلیفه و دست پرورده های آنان، گروههایی چون القاعده و طالبان و داعش است
امروز گروه داعش، با جنایاتی که انجام می دهد روی شمر و حرمله را سفید کرده است
و چه حسن تصادفی است امسال که 13 آبان و روز عاشورا قرین هم شده اند تا انسان ها بیدارتر و بیدارتر گردند.
این دو از یک جنس اند: 13 آبان یعنی استکبار ستیزی و ظلم ستیزی، و عاشورا هم یعنی مقاومت و یزید ستیزی
برخی گویند "یک درس کربلا تعامل سازنده بود» درحالی که ذات و ماهیت عاشورا عبارت است از مقاومت و ایستادگی و نه تعامل و جازنی در ماقبل فشار یزید و یزیدیان!
آری ممکن است شمرهای زمانه برای ما امان نامه هم بدهند؛ در پاسخ به این امان نامه ها، اگر ما عاشورایی باشیم و شمر زمانه را بشناسیم باید اقتدا به حضرت ابالفضل علیه السلام کنیم که فرمود خداوند خودت را و ابن مرجانه و امان نامه ات را لعنت کند
آری اگر عاشورایی باشیم روز عاشورا در مقابل لانه جاسوسی فریاد خواهیم زد مرگ بر آمریکا و انگلیس و اسرائیل و امان نامه ای که آنها ممکن است صادر کنند و این است ترجمه به روز «اللهم العن الاصابة التی جاهدت الحسین و شایعت و بایعت علی قتله، اللهم العنهم جمیعاً» و «اللهم العن اباسفیان و معاویه، و یزید بن معاویه، علیهم منک اللعنة ابد الآبدین»
پس وعده ما فردا در مقابل لانه جاسوسی و هر تجمعی که در جاهای دیگر با همین ماهیت صورت می گیرد
امان ما خیمه امام حسین علیه السلام است، البته آن هم نه هر خیمه ای! چرا که امروز یکی از حربه های نظام سلطه سیاست «جنگ با دین بوسیله دین» «با عاشورا علیه عاشورا»
آری امروزه با دینی اسرائیلی و انگلیسی، همچون دینی که داعشیان و تکفیریان ترویجش می کنند به جنگ دین اسلام آمده اند
آری امروز با ترویج عاشورایی که کاری به نظام سلطه نداشته باشد به جنگ با عاشورا و مکتب امام حسین علیه السلام آمده اند
عاشورایی که توسط اشخاصی جیره خوار همچون آیت الله!!! سیدصادق شیرازی، اللهیاری و شبکه های ماهواری لندن نشین ترویج می شود، عاشورای ناب آمریکایی و اسرائیلی و انگلیسی است، و این عاشورا در حکم همان خیمه یزید و بن مرجانه و عمرسعد و شمر است (آگاهانه باشد یا ناآگاهانه، بالاخره نتیجه یکی است) از همین عاشوراست که تعامل سازنده بیرون می آید نه مقاومت و ایستادگی، پس این عاشورا نیست ولایت یزیدیان و بنی امیه و بنی عباس است
فریادهای دلسوزانه و جانسوزانه استاد شهید، دکتر مرتضی مطهری هنوز گوش تاریخ را می نوازد که:
«شمر هزاروسیصدسال پیش مرد، شمر امروزت را بشناس...»
«اگر حسین بن علی امروز بود می گفت اگر می خواهی برای من عزاداری کنی... شعار امروز تو باید فلسطین باشد... شمر هزاروسیصدسال پیش مرد، شمر امروز را بشناس...»
عاشورا
عاشورا و تاسوعا از جمله روزهایی است که دوستداران حسین دیگر به روضه خوان و ذاکر مصیبت نیازی ندارند
عاشورا و تاسوعا فضایش چنان سنگین است که دیگر نیازی به ذکر مصیبت نیست و دلباختگان حسین علیه السلام، روز را با گریه و ناله سپری می کنند
شما فکر کن، وقتی تشنه ات می شود ناخوداگاه یاد لبهای تشنه مولا میافتی و گریه می کنی، تا فرزندت، دخترت، یا پسرت از تو طلب آب می کند و می گوید: بابا! مامان! تشنه ام، تو گویی در کربلا نظاره گر ناله های بچه های اباعبدالله علیه السلام هستی که می گویند عموجان! آب!
و فرمایش آقا اباعبدالله علیه السلام به حضرت عباس (معنای حقیقی برادر، معنای واقعی وفا و ادب)علیه السلام که برادر جان! برای بچه هایم آب بیاور!
روز تاسوعا همین شعر ماندگار آیین تاسورایی برای دلباخته حضرت عباس علیه السلام، کافی است تا گریه کند:
ای اهل حرم میر و علمدار نیامد سقای حسین سید و سالار نیامد
و یا شب عاشورا این بیت برای تو کافی است تا عقده دلت را بگشایی و برای مصیبت آقا امام حسین علیه السلام گریه کنی:
امشبی را شه دین در حرمش مهمان است مکن ای صبح طلوع؛ صبح فردا بدنش زیر سم اسبان است مکن ای صبح طلوع
ای اهل حرم میر علمدار نیامد
سقای حسین سید و سالار نیامد
فرزند علی ساقی کوثر که به غیرت
شد ساقی اطفال عطش دار نیامد
آن قامت رعنا که چونان سرو جنان بود
آن شاه وفا مامن و دلدار نیامد
بر وعده آبی که به طفلان حرم داد
چون رعد به دشمن زد و اینبار نیامد
خشکیده لبا ن بر لب آب و زمروت
هم یک لب از آن بر لب تبدار نیامد
خشکیده لب و آن کف پر آب ابالفضل
شد جام وفایی که لب یار نیامد
دستان جدا مشک به دندان وامیدش
آن تیر جفا برد که سردار نیامد
تنها اگر عباس به لشکر زده پیداست
از کثرت نامردی اغیار نیامد
آن ماه بنی هاشم و آن میر سپه دار
سردار وفا سرور ایثار نیامد
در کرببلا دست علی داشت بر ایتام
کان مونس تنهای شب تار نیامد
طفلان نه دگر چشم به دستان ابالفضل
گویند عمو از چه زپیکار نیامد
تا جان به بدن داشت سوی خیمه حسینش
هرچند که می برد به اصرارنیامد
خورشید وفا ماه بنی هاشم و عباس
فرزند علی حیدر کرار نیامد
شد نام وفا زین عمل ناب تو سیراب
حقا که زکس همت این کار نیامد
شعر از رها بهرامی
چارلز دیکنز
چارلز دیکنز نویسنده انگلیسی می نویسد: «اگر منظور امام حسین علیه السلام جنگ در راه خواسته های دنیایی بود، من نمی فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل چنین حکم می کند که او فقط برای اسلام، فداکاری خویش را انجام داد».
اِدوارد بِراون
اِدوارد بِراون مستشرق معروف انگلیسی می گوید: «آیا قلبی پیدا می شود که وقتی درباره کربلا سخن می شنود، آغشته به اندوه نگردد؟ حتی غیر مسلمانان نیز نمی توانند پاکی روحی را که در این جنگ تحت لوای اسلام انجام گرفت انکار کنند».
توماس ماساریک
توماس ماساریک می گوید: «گرچه کشیشان ما هم از ذکر مصایب حضرت مسیح مردم را متأثر می سازند، ولی آن شور و هیجانی که در پیروان حسین علیه السلام یافت می شود، در پیروان مسیح یافت نخواهد شد و گویا سبب این باشد که مصایب مسیح در برابر مصایب حسین علیه السلام مانند پر کاهی است در مقابل کوهی عظیم».
ماهاتما گاندی
ماهاتما گاندی، رهبر بزرگ انقلاب هندوستان، می گوید: «من برای هند چیز تازه ای نیاوردم؛ فقط نتیجه ای را که از مطالعات و تحقیق هایم درباره تاریخ زندگی قهرمانان کربلا به دست آورده بودم، ارمغان ملت هند کردم. اگر بخواهیم هند را نجات دهیم واجب است همان راهی را بپیماییم که حسین بن علی علیه السلام پیمود».
گیبون
گیبون، مورخ معروف انگلیسی، می گوید: «با آن که مدتّی از واقعه کربلا گذشته و ما هم با صاحب واقعه هم وطن نیستیم، مع ذلک مشقّات و مشکلاتی که حضرت حسین علیه السلام تحمّل نمود، احساسات سنگ دل ترین خواننده را بر می انگیزد، چندان که نوعی عطوفت و مهربانی نسبت به آن حضرت در خود می یابد».
آنطون بار
آنطون بارا می نویسد: «اگر حسین از آنِ ما بود، در هر سرزمینی برای او بیرقی برمی افراشتیم و در هر روستایی برای او منبری برپا می کردیم و مردم را با نام حسین به مسیحیّت فرا می خواندیم».
مُسیوهاربین آلمانی می گوید: «اگر در کلمات و گفتار حسین علیه السلام درست دقت شود معلوم خواهد شد که هدف و آرمان حسین علیه السلام جلوگیری از ستم بود و این همه قوّت قلب و از خودگذشتگی را در راه مقصود عالی خویش خرج کرده است. حتی در آخرین دقایق زندگی طفل شیرخوار خود را قربانی حقّ و حقیقت نمود و با این عمل اندیشه فلاسفه و بزرگان عالم را متحیّر ساخت».
واشینگتن ایرونیک
واشینگتن ایرونیک، تاریخ نویس امریکایی، می نویسد: «برای امام حسین علیه السلام ممکن بود که زندگی خود را با تسلیم شدن در برابر اراده یزید نجات بخشد، لیکن مسئولیّت پیشوای اسلام اجازه نمی داد که او یزید را به عنوان خلیفه بشناسد. او به منظور رها ساختن اسلام از چنگال بنی امیه به سرعت خود را برای قبول هر ناراحتی و فشاری آماده ساخت. در زیر آفتاب سوزان سرزمین خشک و در روی ریگ های تفتیده عربستان روح حسین علیه السلام فناناپذیر است. ای پهلوان و ای نمونه شجاعت و ای شه سوار من؛ ای حسین».
فردریک جمس
فردریک جِمس می گوید: «درس امام حسین و هر قهرمان شهید دیگری این است که در دنیا اصول ابدی عدالت و ترحّم و محبّت وجود دارد که تغییر ناپذیرند و هم چنین می رساند که هرگاه انسان برای حفظ این صفات مقاومت کند و در راه بقای آن پافشاری نماید آن اصول همیشه در دنیا باقی و پایدار خواهد ماند».
توماس کارلایل
توماس کارلایل، مورخ مشهور انگلیسی، می نویسد: «بهترین درسی که از تراژدی کربلا می گیریم این است که حسین علیه السلام و یارانش ایمان استوار به خدا داشتند. آنها با عمل خود روشن کردند که تفوقِ عددی در جایی که حقّ با باطل روبه رو می شود اهمیّتی ندارد. پیروزی حسین علیه السلام با وجود اقلیتی که داشت باعث شگفتی من است».
در سایت زیر می توانید از طرح ثبت جهانی جنایات صورت گرفته در روز عاشورا علیه اهل بیت علیهم السلام حمایت کرده و در این امر پسندیده مشارکت نمایید.
http://fa.ashoora.org/Signature.aspx
لطفاً به همه دوستان و آشنایان اطلاع رسانی نمایید.
این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است. حضرت امام خمینی (ره)
در مورد مساله محرم و عاشورا‚ باید بگویم که روح نهضت ما و جهتگیری کلی و پشتوانه پیروزی آن‚ همین توجه به حضرت ابی عبدالله(علیه الصلاه والسلام) و مسایل مربوط به عاشورا بود. امام خامنه ای
یکی از دلایلی که دشمنان اسلام و انقلاب به دنبال ضربه زدن به موضوع محرم و عزاداری امام حسین علیه السلام هستند همین تکیه ی انقلاب اسلامی و نظام مقدس جمهوری اسلامی به عزاداری اباعبدالله الحسین (ع) است.
آنها خوب فهمیده اند که یکی از ریشه های انقلاب اسلامی ایران سوگواری برای سالار شهیدان است و عامل مهم تداوم و ماندگاری انقلاب اسلامی نیز اهمیت به امام حسین علیه السلام و پرداختن به عزاداری و برقراری هیئتهای عزاداری است. لذا حمله به هیئتها و هیئتی ها را آغاز کردند یکی از نمونه هایش در دوران اصلاحات بود که نویسندگان جیره خوار انگلیس و آمریکا در روزنامه های زنجیره ای مطالب زیادی علیه حضرت امام حسین (ع) و عزاداری ایشان نوشتند و توهینهای زیادی در این باره به مقدسات نمودند. اما این تلاشهای شیطانی نتیجه نداد و خودشان نیز به این حقیقت رسیدند که گوشت و خون مردم مسلمان ایران با محبت به اهل بیت (ع) به ویژه محبت و عشق و ارادت به عزیز فاطمه (س) سالار شهیدان و یاران او آغشته و سرشته گشته است.
از این رو جنود شیزان به این نتیجه رسیدند که باید با عاشورا به جنگ عاشورا بیایند و با سلاح عزاداری، به مبارزه با عزاداری اباعبدالله الحسین (ع) بپردازند. همانطور که یزیدیان ملعون برای مبارزه با مکتب اهل بیت (ع) و کشتن عزیز رسول خدا، حضرت امام حسین علیهم السلام، متوسل به شخصیتی چون شریح قاضی یا عمر سعد شدند که حافظ قرآن بود. همانطور که دشمنان اسلام روز عاشورا با توسل به دین و با لباس و شعار دین به جنگ دین آمدند امروز نیز دشمنان شیعه و دشمنان اسلام با لباس شیعه به جنگ با شیعه آمده اند، با شعار امام حسین (ع) به جنگ با امام حسین (ع) آمده اند، با عزاداری علیه عزاداری اقدام می کنند.
اما کدام عزاداری علیه عزاداری امام حسین علیه السلام است؟
1. عزاداری همراه با هوای نفس و ابراز شهوات نفسانی مثل قمه زنی و راه رفتن بر روی تیغ و ...
آیت الله !! سید صادق شیرازی در طی سخنرانی ای در آستانه محرم که از قم ایراد می شد و همزمان توسط چندین شبکه ماهواره ای (انگلیسی) پخش می شد گفتند: باید «عزاداری خون» راه بیاندازیم...
در این باره مفصل بخوانید در این لینکها: http://www.fetan.ir/home/?p=2604
http://www.fetan.ir/home/?p=2766
2. استفاده از شعرهای سبک و وهن آمیز که به هیچ وجه در شأن اهل بیت و یاران آقا اباعبدالله الحسین علیهم السلام نیست.
3. استفاده از ابزار آلات موسیقی در عزاداری (البته برخی ابزار مثل طبل و سنج از قدیم الایام مرسوم بوده و از نظر علما و مراجع مجاز شمرده شده است)
4. بکارگیری لحن و آهنگ موسیقی های تند و غیرمجاز لس آنجلسی در اشعار و مداحی ها
5. انجام اقداماتی که موجب اختلاف بین شیعه و سنی می گردد مانند توهین به همسر پیامبر اسلام (ص) و صحابه ایشان و مقدسات اهل سنت
لازم به ذکر است که مقام معظم رهبری این قبیل اقدامات و اهانت ها را حرام اعلام کرده اند.
6. لخت شدن آقایان در حین سینه زنی، که مقام معظم رهبری اخیراً در این باره فرمودند که آقایان در سینه زنی لخت نشوند؛ دلیلش هم این است که این امر موجب وهن مکتب تشع بوده و مورد سوء استفاده دشمنان قرار می گیرد.
با بیانی که ذکر گردید معلوم است که اگر کسی موارد بالا را در عزاداریها انجام دهد دیگر نمی تواند ادعا کند که اهل بیت را دوست دارد و برای امام حسین (ع) عزاداری می کند چرا که آقا سید الشهدا عزاداری ای را دوست دارند که موجب وهن مکتب عاشورا نگردد.
